Cyprian Norwid

Wystawa przygotowana przez Instytut De Republica z okazji Roku Norwidowskiego zestawia wybrane dzieła plastyczne Cypriana Norwida z wybranymi wierszami artysty.

Na 10 planszach zaprezentowano dużo mniej znaną twórczość wizualną Norwida. Zwiedzający mogą zobaczyć takie dzieła jak „Wskrzeszenie Łazarza” z 1852 roku, „Jutrznię” z 1857roku, „Muzyka niepotrzebnego” z 1867 roku czy też „Alegorię Miasta” z 1861 roku.

Trzon twórczości plastycznej Cypriana Norwida stanowią rysunki i szkice. Są to przede wszystkim pejzaże, karykatury, portrety, autoportrety, studia postaci, wnętrz, detali i sytuacji, także rysunki obyczajowe, tematyczne (zwłaszcza religijne), szkice detali architektonicznych – wykonywane głównie ołówkiem, piórkiem i tuszem, rzadko akwarelą. Ich tematyka i natężenie zmieniały się pod wpływem bieżącej aktywności Norwida. W dużej mierze odzwierciedlają to, czego artysta doświadczał, z jakimi postaciami się stykał, jakie zabytki, sceny sytuacyjne wywarły na nim wrażenie. Wspólna jest dla nich – przez cały przedział czasu kiedy powstawały – szkicowość, wrażenie nieukończenia, czy niedopracowania.

Większość prac Cypriana Norwida nie ma tytułu, ani sygnatur. Trudna do ustalenia jest także data powstania większości dzieł.