Opozycja klasycyzmu i romantyzmu oraz tzw. spór klasyków z romantykami jako kategorie uniwersalne polskiej kultury literackiej
dr hab. Karol Samsel
Podstawowym celem studium jest wieloperspektywiczne ukazanie historycznej figury walki klasyków z romantykami w funkcji paradygmatu, ośrodka dyskursu, a nawet uniwersalnej kategorii krytycznoliterackiej. Autor odnosi się do współczesnego stanu badań nad figurą, szczególnie tego romantologicznego (Tomasz Jędrzejewski, Marek Stanisz) oraz historycznego układu odniesień (Stefan Kawyn, Wacław Bilip). Problematykę naświetla wielostronnie: z perspektywy wyznaczanej przez koncepcję historii literatury jako prowokacji Hansa Roberta Jaussa, a także z uwzględnieniem punktu widzenia komparatysty dyskursów. Realizacji i aktualizacji figury dopatruje się w: 1) debacie krytycznoliterackiej wokół dramatów Zofii Nałkowskiej sugerującej gdzieniegdzie retorykę walki płci (teksty A. Słonimskiego), 2) „popaździernikowym sporze o wyobraźnię twórczą” oraz w 3) sporze o Kinderszenen Jarosława Marka Rymkiewicza.