Homo ludens. Sztuka zabawy i rozrywki na przykładzie znalezisk z okolic Góry św. Wawrzyńca w Kałdusie na Pomorzu Nadwiślańskim

dr Marcin Weinkauf

Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Kałdusie to unikatowy w skali ziemi chełmiń­skiej i całego Pomorza Nadwiślańskiego obiekt, tworzący wczesnośredniowieczne centrum osadnicze identyfikowane z historycznym Chełmnem (Culmen), najważniejszym ośrodkiem regionu. Centralnym elementem tego zespołu osadniczego w XI–XII/XIII w. był największy w regionie dwuczłonowy gród (stanowisko 3), dla którego głównym zapleczem gospodar­czym oraz centrum produkcji i wymiany była osada rzemieślniczo-handlowa (stanowisko 2). Zarejestrowane w obrębie osady artefakty z okresu wczesnego średniowiecza (2. połowa XII i 1. ćwierć XIII w.) w postaci instrumentów muzycznych (piszczałki/gwizdki), akcesoriów do gier (pionki i kości do gry) czy zabawek (grzechotki) świadczą o obecności rozrywki w codziennym życiu lokalnych społeczności, w tym rzeczywistości mieszkańców osiedla lokalizowanego na południe i południowy wschód od Góry św. Wawrzyńca.