Dzieci stanu wojennego — zapomniani bohaterowie, czyli o przepaści między historią a polityką

Dr Monika Maria Brzezińska

Aktywność polityczna dzieci budzi wątpliwości i jest ciągle jeszcze obszarem wymagającym szczególnej uwagi. Często neguje się fakt, iż nieletni potrafią zrozumieć sytuację polityczną w której żyją, odmawiając im zdolności do oceny rzeczywistości politycznej. Jest jednak wiele przykładów negujących tą tezę.

Zadaniem niniejszej analizy jest ukazanie roli dzieci stanu wojennego w walce z systemem komunistycznym, które to aktywnie angażowały się w ruch opozycyjny, świadomie rozwijając postawy prospołeczne. Co więcej, niejednokrotnie wychodziły z tego okresu pokaleczone wewnętrznie i obciążone przeżytą traumą. W sposób znaczący też stan wojenny odbił się negatywnie na ich osobowościach i przyszłych karierach. Choć wkład dzieci stanu wojennego w historię jest niezaprzeczalny, to w polityce pamięci historycznej są już zapomniane. A przecież to nie tylko autentyczni świadkowie, ale i na miarę swoich możliwości także ważni aktorzy wydarzeń lat 80-tych XX wieku.